e.i.g.h.t.e.e.n

Autor's Point

Diana zmarszczyła brwi i ruszyła na górę, Logan szedł zaraz za nią w kółko powtarzając jej imię.
Zirytowana Dianna obróciła się w jego stronę i krzyknęła.
-Co?! Jakie kłamstwo chcesz mi teraz wcisnąć?
-To nie były kłamstwa, Dianna. -powiedział surowo Logan.
-Wiem, że nie były, ale co ja mam myśleć, co chcesz mi teraz powiedzieć? Bo jeśli tego jest więcej, daje ci teraz czas, abyś mi to powiedział! Nie mogę uwierzyć, że mi o tym nie powiedziałeś! Jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi! -Dianna popchnęła Logana.
Logan spojrzał w dół i westchnął, kiedy chciał zacząć już mówić, Dianna była już w swoim pokoju i zamknęła drzwi. Logan potarł dłonią kark i wrócił do kuchni.


Dianna.


Byłam bardzo zestresowana. Ludzie, których kocham, okłamywali mnie. Kłamali o mojej przeszłości! Nie mogę w to uwierzyć. Potrzebuję czasu. Nic mnie to kurwa nie obchodzi.
Chwyciłam moją torbę i pakowałam kilka swoich rzeczy. Chwyciłam koszulkę i swetry, szpilki, klucze, kilka przekąsek, parę butelek wody, mój telefon i pieniądze.
Moja torba nie była zbyt ciężka.
Ubrałam się chwytając następnie klamkę od okna. Otworzyłam okno, ponieważ Logan nie pozwoliłby mi wyjść. Wyskoczyłam przez nie chwytając się jakieś gałęzi.
Powoli ruszyłam w dół i bezpiecznie wylądowałam na nogach i uciekłam zanim Logan mógłby mnie zobaczyć. Kiedy zniknęłam z pola widzenia, zaczęłam biec bez żadnego konkretnego powodu. Nagle wpadłam na kogoś, spojrzałam w górę i zobaczyłam Jasona.
Powoli się wycofałam.
-Spójrzcie na to, moja mała Dianna -uśmiechnął się złowieszczo. Właśnie wtedy, szybko odwróciłam się i uciekłam od niego, gdy poczułam ostry ból w nodze.
Właśnie wtedy przed oczami zobaczyłam ciemność.

_______________________
W Jasonie nie ma żadnych emocji omg....