t.h.i.r.t.e.e.n

Dianna's POV

Minęły dwa dni od tamtego incydentu. Bałam się jak cholera. On może wrócić. Nie mówiłam tego rodzicom, aby ich nie martwić, to nie byłoby dobre w tej chwili.

Oliwia jest chora, i nie chce dodawać jeszcze swoich problemów. Bez względu na to, jak duże one są.

Teraz z Loganem jesteśmy w małej kawiarence,nie daleko naszego domu.

-Co mamy teraz zrobić?- Zapytał Logan biorąc łych swojej latte.

-Nie wiem. Nie chce aby znów Cię porwał i odebrał mi Ciebie. - Pokręcił głową. Zarumienił się, ale nie chciał tego pokazać.

Mój telefon zaczął dzwonić. „Partt of me – Katy Perry”, chwyciłam ze telefon i spojrzałam na wyświetlacz..

Nieznany.

-To musi być telefon ze szpitala od Oliwi. - Powiedziałam

-Halo? - Logan spojrzał na mnie a ja wzruszyłam ramionami.

-Ode mnie nie można uciec, zawsze jestem obok ciebie, laleczko – Moje oczy rozszerzyły się. Logan zamarł, chyba to słyszał.

Kiedy chciałam zacząć mówić, Logan odłożył słuchawkę i umieścił mój telefon z powrotem w kieszeni.

-To on, prawda? - Wziął łyka, a ja pokiwałam głową.

-Dianna, musimy powiedzieć to twoim rodzicom – Uderzył ręką o stolik tak mocno, że wszystkie oczy były skierowane na nas.

-Nie! Nie będę im dorzucać moich problemów... Obiecałeś mi to. - Powiedziałam.

-Dobrze, ale co teraz? - Spuścił wzrok. Miałam odpowiedzieć gdy zza oknem zobaczyłam faceta w bluzie.

Kaptur zasłaniał jego oczy i nos.

Ale to, wystarczyło abym się przeraziła.

To był ten sam przebiegły uśmieszek, który wtedy widziałam.

To był jego uśmiech..

__________________________________________________

Czyżby on powrócił? OMG co będzie dalej?  
Rozdział tłumaczony przez @MySuperBieberr :)
NAstępny wieczorem.